Voor Quellgeister #2 ‘Wurmloch’ reisde Stefan Fraunberger wederom af naar het land van Dracula, op zoek naar honderden jaren oude orgels in verlaten kerken, om ze uiteindelijk te bevrijden van het juk van het geloof. Om de kwade geesten erin te verjagen, die zich in al die jaren hadden opgehoopt in een goed verhaal. Vroeger woonden er Duitsers in deze streek van Transsylvanië oftewel Zevenburgen, nu vooral Sinti en Roma, die weinig met de gebouwen op hebben. De opnames van dit album werden gemaakt in Valea Viilor, wat Wurmloch oftewel wormgat betekent. Beide, zo’n twintig minuten durende tracks beginnen haast verstild, contemplatief en mooi voortglijdend, om na verloop van tijd de duivels eruit te persen en de opgekropte ellende eruit te kermen en krijsen. Die ouwe orgeltjes doen het wat dat betreft nog goed, er valt geen moment te twijfelen aan de zeggingskracht en het vermogen tot het brengen van geluk, devotie, angst en pijn van die in onbruik geraakte meuk.