Pentagram stond dit jaar op Roadburn in Tilburg, alwaar ze tot grote vreugde van curator Lee Dorrian een set met hun beste werk brachten. De band rond zotskap Bobby Liebling doet het voor het ogenblik beter dan ooit. Liebling zag er zelden zo gezond uit als nu, en de groep gaat, ondanks de vele en onophoudelijke bezettingswissels geregeld op toernee en brengt zelfs opnieuw albums uit.
Liebling is in de inmiddels 45 jaar Pentagram de enige die constant deel heeft uitgemaakt van de bezetting. In 1971 al richtte hij zijn geesteskindje op, waarna zeven jaar lang heel wat demo’s werden opgenomen, maar geen enkele officiële release het licht zag. Die kwam er pas in de jaren 1980, nadat Pentagram even op zijn gat lag. In 1985 verscheen dan eindelijk het debuut, waarop Pentagram het doomgenre op de kaart zette. In de jaren 1970 was Liebling nog volop aan het zoeken en botvierde hij eigenlijk zijn liefde voor de opkomende heavy metal met Pentagram.
Zijn voorbeelden waren UFO, Black Sabbath, Uriah Heep en Blue Öyster Cult. Door de gegroeide interesse voor de band besloot Relapse de twee compilaties met het werk van Pentagram uit de jaren 1970, die eerder al in 2001 en 2006 werden uitgebracht, opnieuw op de markt te gooien. ‘First Daze Here’ bevat twaalf nummers, waaronder de twee van de zogenaamde Macabre-single. Die komt uit een periode dat Liebling zijn band plots van naam veranderde, en ze kortstondig als Macabre door het leven gingen in plaats van als Pentagram. Opvallend is hier het rauwe geluid, schatplichtig aan eerder genoemde hardrockbands, het feit dat Liebling zowat alle nummers in zijn eentje schreef en dat, ondanks dat er nergens doom valt te bekennen, het geluid toch onmiddellijk als Pentagram is te herkennen.
‘First Daze Here Too’ is een dubbelaar, waarop in totaal 22 nummers prijken uit dezelfde periode. Opvallend zijn de covers van ‘Under My Thumb’ (The Rolling Stones) en een cover van de Yardbirds-versie van ‘Little Games’. Voor het overige klinkt dit addendum net als de voorganger, al vinden we zelf dat Pentagram hier nog meer als Blue Öyster Cult klinkt. Als terugblik en geschiedenisles zijn dit belangrijke platen die voor luisteraars die Pentagram alleen kennen als doomband voor een stevige hardrockbolwassing zullen zorgen. Liebling krijgt eindelijk wat hij al zijn hele leven ambieert: ruime erkenning voor zijn pionierswerk.