Tussen Europese en Amerikaanse improvisatie ligt een oceaan van verschil, te oordelen naar ‘Live In Molde’ van de Franse bassiste Joëlle Léandre en het Noorse vrouwenkwartet Spunk en ‘Home Molasses’ van Awakening, een groep rond violiste Renée Baker uit Chicago. Beide cdâs spannen lange bogen. De Europese schijf is de registratie van een concert tijdens het jaarlijkse jazzfestival in het Noorse stadje Molde. De cd bevat vijf nummers en een toegift, maar feitelijk was het optreden één lange muzikale gedachtengang. Het begint allemaal wat rumoerig, alsof de vrouwen zich gelijktijdig door een smalle deur proberen te wurmen. Hier wordt geduwd, daar gewrongen, als elk de voorrang opeist. Maar al gauw zijn ze die precaire situatie voorbij en komt de muziek meer tot rust. Niet dat ze het concert verder op hun sloffen afwerken. Integendeel zelfs, er zit een geweldige onderhuidse spanning in de manier waarop ze elkaar aftasten, proberen tot een vergelijk te komen zonder te veel van hun individualiteit op te geven. Ze weven klankvelden waar aanvankelijk nogal wat hobbels en kuilen in zitten. Van lieverlee worden de uitzichten weidser. Ze bereiken een balans waarin niemand domineert over de anderen, maar werken wel met enige regelmaat naar een flinke eruptie toe. Opvallend is dat ze vooral in klank denken, nauwelijks in melodieën – al duiken die op wanneer vocaliste Maja Ratkje feërieke lijnen uittekent, waar de anderen nevels omheen optrekken. De Amerikanen zijn met zeker anderhalf been in de jazz geworteld. Naast violiste Baker bestaat Awakening uit twee bassisten, een trompettist, een drummer en een percussionist. Ritme en melodie zijn vastomlijnde onderdelen van de muziek. Dat pakt aanvankelijk spannend uit wanneer de bassisten tegen elkaar opbieden, uiterst links en rechts in het klankbeeld. Dat Baker met jazzgrootheden der aarde verkeert, is op ‘Home Molasses’ niet te merken. Enige constante factor is de drummer. Er zijn fraaie momenten, maar de concentratie verslapt te vaak om leuk te zijn. Een aaneenschakeling van vals geblazen noten doet er geen goed aan, en als Baker zelf haar toontjes er schril overheen strijkt, gooi ik de handdoek in de ring.