Ambient uit het vriesvak. De Noorse landschappen blijven al sinds 1996 een onuitputtelijke bron van inspiratie voor Haerleif Langas. Op zijn vijfde album smeert hij de ijstijd uit over twee cd’s (of lp’s). We horen het typische mengsel van ijle melodieuze elektronica die schuurt tegen poolwinden, drones en veldopnames, waarin we het gekraak van een laagje bevroren sneeuw onder het gewicht van een bergbottine vermoeden. De temperatuur blijft onder nul staan op het punt waar Biosphere en Lustmord elkaar ontmoeten. ‘Istid I-II’ biedt koele kwaliteit, maar verrast helaas nooit. Wat gaat het door het hoofd van een gevangene die afgesloten is van prikkels en steeds dieper in zichzelf gekeerd raakt? Volgens het debuutalbum Apocryphos (in een vorig leven Psychomanteum) vooral dark ambient. We horen drones die versneden worden met treurende elektronica en een arsenaal aan gemanipuleerde klanken. De manier waarop deze gebruikt worden maakt van âThe Prisoners Cinemaâ een interessant luisteruurtje. We horen echoâs van machines en flarden die we moeilijk kunnen thuisbrengen: kabbelt er water door een buis, of is het toch de wind? Dat het klagende fluisterstemmen uit een aangrenzend cellenblok zijn, is natuurlijk ook een optie. Muziek die langzaam van plaats wisselt met waanzin.