De Belgische producer Fabrice Lig komt duidelijk voor zijn afkomst uit, getuige een track als ‘Oostende Blues’. De blues is daarin ver te zoeken, maar een kniesoor die daar op let - het gaat om het gebaar. Afijn, de Soul Designer - jawel, voor minder gaat het niet - maakt techno met zwierige melodielijnen, of house met hoekige beats. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt. Wat in ieder geval zeker doorklinkt in alle twaalf nummers van ‘Galactic Soul Odyssey’ (jazeker, Fabrice Lig is echt overal) zijn de game-achtige, neurotische synthesizergeluiden, en een enorme drive tot dansen. Voor de vierkant dansende spacefreaks onder ons zal het vast wel lukken om de voetjes van de vloer te krijgen, maar een soepel gevoel voor swing, funk of soul zoals in de door Fabrice Lig zo bewonderde Detroit techno ontbreekt hier echt. De stampvolle, razend drukke tracks zijn geen wonder van subtiliteit, maar zitten goed in elkaar, en intrigeren door wat er met minimale middelen van gemaakt wordt, maar hopelijk is het toch niet dit wat we ooit vinden aan leven in de kosmos.