Op zijn website geeft de Duitser Alex Bau, een statement. Tenminste, daar lijkt zijn volledig in hoofdletters geschreven relaas toch op. Hij geeft aan ‘ziek’ te worden van alle onzinverhalen rondom technoalbums en van alle social media om de muziek heen. In zekere zin heeft hij een punt. Helaas komt zijn antwoord in de vorm van Musick -een tegenvallend techno traktaat. Het is een soort Iedereen kan techno maken, van Ravensburger. Van een oudgediende als Alex Bau, die toch een aantal sterke techno en elektro nummers op zijn naam heeft staan, verwacht je toch wat meer. Gelukkig herpakt hij zich na een matig begin wel enigszins in wat volgt, hoewel de klasse nergens echt vanaf spat. Er is een gebrek aan dynamiek en het geheel doet allemaal erg statisch aan. Naast de albumtitel zijn ook de namen van de nummers van een licht infantiel niveau, zie ‘Voise’, ‘Bassmati’, ‘Bassmamba’. Als de muziek van een zodanige kwaliteit is dat je positief moet grinniken om de benamingen, dan zou hij er nog mee wegkomen. Maar in dit geval komen we eigenlijk niet verder dan een beetje meewarig glimlachen. Maar dan: het einde van ‘Bassmamba’ en tegelijk het begin van ‘Pulse’. Een erg fijne melodie en ritme. Eentje die spanning heeft en opbouwt, die doet benieuwen naar het verdere verloop. Waar leidt dit heen? Worden we beloond? Want dit is zowaar veelbelovend! Maar helaas doet Bau ook hier te weinig mee en sterft dit mooie loopje een stille dood. Een matige technoplaat. Van iets betere kwaliteit is Simulaciones, van de Chileen Juan Cristabal Saavedra, die als zoveel techoproducers al weer geruime tijd vanuit Berlijn opereert. Onder de noemer Equipo brengt hij een interessante combinatie van stijlen voort. Een vorm van techno gecombineerd met dub, latin, house en minimal invloeden. Zijn tracks zijn aan de ene kant dartelend en lichtvoetig, maar ook onheilspellend, als de Mexicaanse Dia de Muertos. Het teveel aan invloeden doet op enkele momenten afbreuk aan de totaalervaring, maar op de ogenblikken dat alles precies op zijn plaats valt is het aardig genieten, bijvoorbeeld in ‘Libertad ambulatoria’. Mooi zijn de new age elementen in ‘Desercion liminal’, die een welkome afwisseling zijn voor de soms wat te hypernerveuze gelaagdheid in de nummers. Simulaciones is een vreemde elektronische dansplaat plaat die ook na enkele luisterbeurten blijft intrigeren.