Je kunt muziek ontdekken in de kleinste dingen. Dat lijkt het thema van de Tilburgse geluidskunstenaar Staplerfahrer op âFour More Broken Elementsâ. In openingsnummer âThe Mathematics Of Necessityâ neemt hij afscheid van zijn atelier, voordat het gesloopt wodt. Hij loopt door de verschillende ruimten, rommelt met de spullen die daar nog liggen en neemt dat op – manipulaties én de akoestiek rondom, die in elk vertrek anders is. Door de objecten aan te raken en in beweging te brengen geeft hij ze een stem. Zo legt hij de geest van deze werkomgeving vast, voor die met de grond gelijk gemaakt wordt. âFlorid Perversionsâ is opgenomen in de verwilderde tuin van een verlaten gebouw. Daar voerden Staplerfahrer en Leilani Trowell, met wie hij het duo Hexeneiche vormt, volgens bijgeleverde info een dans van leven en dood uit. Wat dat betekent wordt niet duidelijk bij het beluisteren. Geluiden van verkeer, vogels, pratende mensen, van metaal op hout of grond, een aanhoudend zoemen. Dat is wat er op het menu staat, soms ingebed in de natuurlijke galm van de omgeving. Het thema komt terug in âKapotte Muziek Byâ, waarin hij een opname bewerkt van een optreden in 2007 van Frans de Waard, Peter Duimelinks en Roel Meelkop tijdens het Tilburgse festival ZXZW, voorloper van Incubate. Met piepschuim, buizen, bekkens en stukken hout maakte dit drietal op straat muziek die vrijwel ten onder ging in het rumoer van passerende autoâs en voorbijgangers. Staplerfahrer draait het perspectief om en maakt dat rumoer tot een licht vervormde achtergrond voor het ontspannen rammelen en tikken van het trio. Tussen die found objects stukken steekt âWissantâ merkwaardig af. Lange tonen gespeeld op Casioâs tijdens een drankovergoten verblijf in Frankrijk. Inderdaad, merkwaardig. Maar ook intrigerend om je in de oren van een ander te verplaatsen.