Het begint met een enkele bastoon, maar voor je âSunn O)))â kunt denken, is er een maelstrom van tonen en drones opgestoken. Terwijl je mee wordt gevoerd in het suizen van de sirocco draaien felle Arabische blazers cirkels rond je hoofd. Het begin van âDar Al-Hikmaâ is veelbelovend; opzwepend, hypnotisch, meeslepend. Baron Oufo is Jérôme Alban (gitarist van Year Of No Light) en Eddie Ladoire, en samen willen ze de luisteraar onderdompelen in een donkere en overvloedige geluidswereld, vol exotische invloeden. Op het tweede nummer nemen ze wat gas terug, introduceren een elektronisch tamboerijn om de spanning vast te houden, terwijl de gelaagde drones op de plaats rond draaien. Een mooie zoethouder in aanloop naar een ontlading â die nog op zich laat wachten, want het derde nummer blijft steken in een grijze geluidssoep, Moon Zero gehoord in de kelder van de lokale bazaar. Pas op de laatste track, die meer dan de helft van de plaat in beslag neemt, vindt de Baron het mystieke pad weer terug. Een lange, statige start van orgeltonen maakt plaats voor dissonante horrordrones en kosmisch geborrel. En als de rust dreigt weer te keren, en de plaat gewoon dreigt uit te doven, doemt er opeens vreemde elektronische percussie op, te midden van zaagtandtonen en gitaargehuil. Alsof een onbegrijpelijk, haperend mechaniek zich uit het woestijnzand een weg naar het oppervlak tracht te graven, om in de nacht te verdwijnen.