1. Lena Willikens ZIE P. 40
Nilpferd
Phantom Delia
(Kompakt)
De Duitse producer en deejay Lena Willikens maakte haar eerste, eclectische, ‘Phantom Delia EP’ onbewust. Willikens laveert er tussen vroege elektronische muziek, Electronic Body Music, donkere techno en new wave. Het resultaat klinkt primitief, rudimentair, rauw en direct. Met rafelranden en puntige hoekjes die Willikens zo fijn vindt, zoals het sarcastische ‘Nilpferd’.
2. Dels
Fall Apart
Petals Have Fallen
(Big Dada)
‘Petals Have Fallen’ is het tweede album van de Britse rapper Kieren Gallear als Dels. Op het album krijgt hij hulp van onder meer Kerry Leatham, Rosie Lowe en Tirzah. Dels tovert, ook op ‘Fall Apart’, met dreigende synths, hypnotiserende, slome beats, jazzy psychedelia en natuurlijk zijn eigen Britse tongval.
3. Afrikan Sciences ZIE P. 11
DBC
Circuitous
(PAN)
‘Means and Ways’, de eerste full-length die de Amerikaanse producer Eric D. Porter als Afrikan Sciences uitbracht, dateert van 2011. Qua geluid is hij vanuit de hiphop steeds meer opgeschoven in de richting van elektronische muziek, zonder daarbij in te boeten aan originaliteit, zoals te horen op het sterk repetitieve ‘DBC’ van zijn recente album ‘Circuitous’.
4. Holly Herndon ZIE P. 30
Home
Home
(Rvng Intl.)
De Amerikaanse muzikante Holly Herndon bracht vorig jaar met ‘Home’ en ‘Chorus’ twee opvallende singles uit. Daarmee bleef ze trouw aan haar werk met de laptop, dat ook al integraal deel uitmaakte van haar debuutalbum ‘Movement’. Meer nog dan toen blijkt op deze nummers haar stem de drijvende kracht achter de muziek, ook al wordt die op ‘Home’ omgeven door glasheldere beats en omgevingsgeluiden.
5. Daniel Avery
Drone Logic (Factory Floor Remix)
New Energy [Collected Remixes]
(Phantasy Sound)
De Britse producer Daniel Avery maakte veel indruk met zijn in 2013 verschenen album ‘Drone Logic’. Dat hij een gewild remixobject werd, laat zich raden. ‘New Energy (Collected Remixes)’ verzamelt oude en nieuwe remixes, waaronder van Silent Servant, Perc, Audion en Factory Floor. Deze laatsten vormden het al dansbare, op acidgeluiden steunende nummer ‘Drone Logic’, om tot een wat drogere maar even hallucinerende trip.
6. Yannis Kyriakides & Andy Moor
Hell Breaks Loose
A Life Is A Billion Heartbeats
(Unsounds)
Andy Moor, de gitarist van The Ex en laptoptovenaar Yannis Kyriakides zetten hun samenwerking voort waar tot op heden met grote tussenpozen drie albums uit waren voortgekomen. Ze gaan verder waar ze in 2010 gebleven waren met de herinterpretatie van de Griekse blues uit het begin van de vorige eeuw. De nummers worden op zo’n manier nieuw leven ingeblazen dat ze weer passen in deze tijd. ‘Hell Breaks Loose’ is een van die spannende gitaardrones die je vervullen met weemoed naar een wereld die je nooit gekend hebt.
7. Loscil
Iona
Sea Island
(Kranky)
Loscil, het alter ego van de Canadees Scott Morgan, bracht met ‘Sea Island’ een nieuw album uit dat zich weg beweegt van het kille geluid van zijn meesterwerk ‘Submers’ (2002) – en is daardoor een heel meditatief album geworden. De elektronica en de vage beats zijn naar de achtergrond verdwenen. De akoestische klanken (piano, vibrafoon, viool) die Morgan sinds ‘First Narrows’ langzaamaan integreerde, treden steeds nadrukkelijke naar voren, zoals te horen op het warme ‘Iona’.
8. Grouper ZIE P. 23
Call Across Rooms
Ruins
(Kranky)
‘Ruins’, het nieuwe album van de Amerikaanse Liz Harris, alias Grouper, bevat vier kale folkliedjes, twee repetitieve pianostukken en twee soundscapes. Behalve de lange afsluiter uit die laatste categorie ontstond alles tijdens een residentie in het Portugese Aljezur, kort na het verbreken van een relatie. Harris laat haar productieskills ongebruikt en doet nu eens niets om de kale kern van haar liedjes aan te vullen of te verbergen. Luister naar ‘Call Across Rooms’.
9. Tomaga ZIE P. 20
Long Term Green
Futura Grotesk
(Hands In The Dark)
Bassist Relleen en drumster Magaletti van The Oscillation maakten de afgelopen jaren wat ‘probeersels’, die zijn verzameld op ‘Futura Grotesk’, en eerder ook op de cassette ‘Sleepy Jazz for Tired Cats’. Ze experimenteerden met vreemde beats en bizarre klanken en voegden drones en veldopnamen toe aan hun basisgeluid. Zo ontstonden nummers als evenwichtsoefening tussen improvisatie, bewerking en het manipuleren van de instrumenten, zoals ‘Long Term Green’.
10. Blood Music ZIE P. 13
Riffage
Health, Wealth, and Happiness
(Blood Music)
Sinds zijn jonge jaren speelt Simon Pomery, alias Blood Music, gitaar en drums en heeft hij een zwak voor elektronische muziek. Op zijn titelloze ep uit 2013 worden de nummers voortgedreven door postpunkritmes, schurende atonale gitaren en half gefluisterde, bezwerende zang. Het recente ‘Riffage’ staat in die lijn, maar is vooral opgebouwd uit atonale gitaren.
11. Nihill ZIE P. 16
Eidolon
Woestenij
(Tartarus)
Al vier platen lang verpakt Nihill, de band van vocalist Michiel Eikenaar en kompaan, haar aversie tegenover de wereld in een grimmige treurzang. De inspiratie put Nihill vooral uit de eerste bloeiperiode van black metal (1990-1994), waar invloeden uit noise aan worden toegevoegd. De band mikt op een totaalbeeld waarin elk detail klopt, ook tekstueel en visueel. ‘Eidolon’ is afkomstig van de uitverkochte cassette ‘Woestenij’.
Mixcloud
Na de eindejaarslijstjes kregen de festivals hun zegje in de maandagse Mixcloud, met Cross-linx en Sonic Acts aan Nederlandse kant en Artefact, Bang! en Kraak voor België. Na voorlopers als Sonic Acts en Artefact kiezen ook de nieuwere festivals nu vaker voor multidisciplinariteit, dat bewijst bijvoorbeeld het programma van Bang!, samengesteld door Teun Verbruggen. Sonic Acts en Artefact kiezen bovendien voor een flinke wetenschappelijke en filosofische verankering. Stuk voor stuk zijn het festivals die naast, tegen, boven en onder de stroom zwemmen, van indie tot berbertraditionals. Vanaf deze maand is het woord weer aan de muzikanten.