Het duo Broncho uit Oklahoma heeft een opvolger uit voor het debuut ‘Can’t Get Past the Lips’ uit 2011. Die eerste plaat zorgde wel voor wat plaatselijke aandacht en bescheiden reeksen optredens, maar meer dan dat zat er niet in. Het label waarop ze zaten, dumpte hen en ze konden met hun resem nieuwe liedjes nergens meer terecht. Tot Lena Dunham, schrijfster en bedenkster van de succesvolle reeks ‘Girls’, een van hun nieuwe nummers, met name ‘It’s On’ gebruikte als aftiteling bij het derde seizoen de serie. Hop, daar was er media-aandacht a volonté en konden ze meteen een deal sluiten met een nieuw label voor hun tweede plaat. Het klinkt allemaal een beetje te mooi om waar te zijn, en dat is ook duidelijk aan het album te horen. De Amerikaanse markt zal deze verzameling lichtvoetige poprockliedjes zeker kunnen smaken. Wij Europeanen zijn echter wel wat meer gewend. Toegegeven, ze zijn slim. De beste liedjes staan vooraan en achteraan. Het tussenstuk is wat minder, maar dan doen de luisteraars meestal ook iets anders dan aandachtig luisteren. We horen invloeden van jaren 1970-rock stijl Cheap Trick, een lichtvoetige versie van The Jesus & Mary Chain en de drang naar perfectie van The Cars. Het levert mooie liedjes op als het openingstrio ‘What’, ‘Class Historian’ (de single) en ‘Deena’. ‘Stop Tricking’ is een poging tot het maken van het perfecte poprockliedje met de nadruk op pop. Jammer genoeg staan er een paar hele zwakke songs tussen alvorens er beterschap optreedt met de stevige jaren 1970 rocker ”It’s On’, en het afsluitende duo ‘Kurt’ en ‘China’, die de grandeur van het openingstrio in herinnering brengen. Een halve goede plaat en een halve slechte. Er zijn veel bands die zelfs dit niet halen.