Van alle boeken uitgegeven door jubilerende Nederlandse muziekclubs is het boek over veertig jaar Effenaar het meest indrukwekkende. Memories Cant Wait ziet er uit als een zwart geverfd stuk hout. Ook van binnen is zwart de hoofdkleur en ruikt het naar schoolbordverf. Zou het toevallig zijn dat het boek openvalt bij een foto van Truus de Groot? Zij staat anno nu met haar Eindhovense Ultra-band Nasmak / Plus Instruments weer helemaal in de belangstelling. In 1979 speelde ze een aantal malen in de Effenaar en werd daardoor een lokale beroemdheid. Het boek is chronologisch ingedeeld, en tegelijkertijd lopen de negen hoofdstukken parallel met een aantal muzikale stromingen. Het openingshoofdstuk is genoemd naar de hippies (zoals Armand) en de laatste twee hoofdstukken besteden aandacht aan Eindhoven Rock City (met onder andere Kyuss en Peter Pan Speedrock) en de nieuwe Effenaar (vanaf 2005 zit de club in een nieuw gebouw). De vele fotos, vooral in zwart-wit, geven de sfeer van de concerten in de Effenaar mooi weer. Dat wordt versterkt door de concertverslagen, geschreven door onder andere de lokale journalist Klaas-Jan Burema. Daarnaast bevat het boek her en der interviews met muzikanten. Zoals met Paul Leary (Butthole Surfers): De Effenaar was voor ons the place to be. Na hun eerste bezoek in 1985, schreven de Butthole Surfers het nummer Eindhoven Chicken Masque. Zo staat het boek vol van onderhoudende verhalen van muzikanten als Henry Rollins, Steve Albini, Front 242, Peter te Bos, Lady Aïda en Editors. En lees vooral ook even het prettig gestoorde voorwoord van concertagent Willem Venema.