In 1957 vond een van de meest cruciale rechtszaken uit de Amerikaanse literatuurgeschiedenis plaats, over de toen net verschenen dichtbundel Howl and other poems van Allen Ginsberg een van de lijdende figuren binnen de Beat Generation. Het boek werd uiteindelijk tot niet obsceen bestempeld, maar door de aandacht die de rechtszaak had gegenereerd werd de bundel stormachtig verkocht tot op heden is de Engelstalige bundel de bestverkochte poëziebundel ooit en zijn er inmiddels meer dan een miljoen exemplaren van gedrukt. De rechtszaak werd recentelijk glansrijk verfilmd door Rob Epstein en Jeffrey Friedman (zie GC #109).
Tijdens de rechtszaak was Ginsberg zelf in Amsterdam, waar hij zijn Nederlandse collega Simon Vinkenoog ontmoette. Die ontmoeting bleek het begin van een lange en vruchtbare vriendschap dankzij Vinkenoog vonden de eerste exemplaren van Howl and other poems toen al hun weg naar de Nederlandse boekwinkels, en in 1966 publiceerde hij een Nederlandse vertaling van de bundel. Vinkenoog bleef tot zijn dood werken aan vertalingen van ander werk van Ginsberg, die weer werden herzien door de journalist Joep Bremmers en nu hebben geleid tot de publicatie van deze vuistdikke tweetalige bundel. Het boek vormt een indrukwekkend overzicht van de gedichten die Ginsberg tijdens een periode van bijna vijftig jaar (1949-1997) schreef, en bevat een aantal vertalingen die voor het eerst in druk verschijnen.
Ginsbergs dichtstijl is uniek door de tomeloze verbeeldingskracht die van de paginas afspat, en zijn vaak haast hysterische lyrische dynamiek. Als boeddhist en frequent gebruiker van hallucinerende middelen was Ginsberg veelvuldig op zoek naar de grenzen van zijn bewustzijn, en hij weet dit om te zetten in een krachtige beeldtaal. De manier waarop hij in zijn gedichten de strijd aangaat met zijn eigen demonen is rauw, en hij laat weinig onverbloemd van zijn worsteling met zijn eigen homoseksualiteit en andere persoonlijke problemen zoals zijn schizofrene moeder. Door deze themas snijdt zijn werk recht door je ziel, maar zijn pure en driftige vertelkracht zijn een lust voor het oog. De bundel is een niet te missen aanwinst voor fans van Ginsbergs werk, maar vormt door de niet geringe tijdsspanne van de verzamelde gedichten een diepgravende kennismaking met Ginsberg voor hen die nog niet bekend zijn met zijn werk.