Gust Gils, de Vlaams avantgarde-schrijver, geraakte tijdens zijn leven vooral bekend met zijn paraproza: literaire slapstick die hij in kortverhalen op de wereld losliet. Daarnaast was hij ook een geroemd dichter. Romans publiceerde hij niet, maar bij het opruimen van zijn huis in 2011 – bijna tien jaar na zijn dood – werd een onafgewerkte roman gevonden met als werktitel ‘Metastazen’. Die roman ging over de familie Oscam die generaties lang regeert over een stad. Nuja, roman: eigenlijk bestaat posthipnotiese ingreep uit een selectie van kortverhalen uit de roman. Personages komen wel terug, maar de verhalen staan op zich. In elk geval is dit Voetnoot op zijn best. Posthipnotiese ingreep is een bevreemdend werkje dat drijft op absurdisme en bizarre verhaaltjes, die mij wat deden denken aan ‘Continent’ van Jim Crace. De stad voelt middeleeuws aan, maar kan tegelijkertijd ook modern zijn, en de personages zijn sprookjesfiguren die niet aan de clichés van sprookjes beantwoorden. Neem daar nog de alternatieve spelling bij die Gust Gils hanteerde – en die toegegeven soms wat oubollig overkomt – en nummer 15 in de Belgica-reeks wordt meteen een van onze favorieten.