Salmiakki

Hoe duur is een rolstoel en vooral hoe goedkoop zijn blauwe aspirines? We houden vast aan wat we al lang kwijt zijn. Een heerlijk gevoel. We zijn vol van overmoed en het geluid in ons hoofd zorgt voor meer beweging dan we aankunnen. Straks worden we triatleet, maar eerst willen we deze helse rit uitzweten. Sami Koivikko komt uit Finland, denk Vladislav Delay of nog beter verdrink in zijn alter ego Luomo. Dans. Je draait rond en wij citeren uit ‘Alcachofa’ van Ricardo Villalobos – één naam, dé look en dé dansplaat van 2003. Alle referenties zijn genoemd. We kunnen naar huis, alleen wanneer komt de bus precies en kan onze rolstoel deze keer wel mee? Koivikko releaste enkele maxi’s op Shitkatapult, het label van de Berlijnse hype T. Raumschmiere, en één op Festplatten en legt nu op een overtuigende manier zijn debuut op de (draai)tafel. Koivikko maakt dansmuziek, jongleert met technodreunen en is niet bang om de monotone beat te laten knallen. En hoewel Koivikko meer doet, blijf hangen bij ‘Fairtrade’ en je voelt hoe hij verder mikt dan de dansvloer, toch is hij clever genoeg om nooit zijn mission statement volledig los te laten. Dancing Queen, ze leent mijn rolstoel en ik zie haar nooit meer terug. We houden de illusie in stand. Ook dat is een doel. Wie op zeker wil spelen checkt zijn site en verdwaalt in zijn mixtapes. Uren dansplezier en het feest blijft een nacht lang duren. Wie zorgt voor slingers? ‘Salmiakka’ is een explosieve geluidsclash waar de som groter is dan de vierentwintig delen. We laten onze rolstoel achter. Levitatie is onze enige echte bestemming. We zweven en de soundtrack schalt door onze luidsprekers. Loeihard, want de volumeknop is kapot en onze buren zijn de deur uit. Wie kan het wat schelen. Press, Plug in … je bent vertrokken en je komt nooit meer terug.

tekst:
Peter Deschamps
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!