Van het Franse duo Ab Ovo (Jérôme Chassagnard en Régis Baillet) zijn sinds 1996 al albums verschenen op obscure labels als Mehr Licht Productions (Panorama 94-96 en States) en Fluttering Dragon (Triode), maar het is de verdienste van alweer Ant-Zen om dit getalenteerde tweetal onder de aandacht te brengen van een groter en internationaler publiek. Zeer verstandig noemen wij dit want het ware een misdaad geweest indien we nooit Le Temps Suspendu hadden leren kennen. Des te dankbaarder zijn we omdat het zelfs een dubbelaar geworden is. In de beste Biosphere-traditie krijgen we subtiele ambient geserveerd die tegelijkertijd ontroert en fascineert. Net zoals bij Geir Jenssen zijn de nummers van Ab Ovo verhalende songs en niet zozeer louter sequenties van geluiden en onuitgewerkte ideeën. Fotos van majestueuze kliffen, door de zee geërodeerde keien, woeste golven, dreigende wolken en verlaten stranden helpen de luisteraar om deze droomtrip te visualiseren. Meer geprononceerde ritmes treffen we aan op cd twee waarop prima remixen te horen zijn van Phil Von (Von Magnet), Mimetic (idem), White Papoo, Haiku, Nimp en Emphasis. Linea reacta naar de eindejaarslijstjes! Mathis Mootz houdt van afwisseling. Als Panacea is hij een cultfiguur in de hardere drum n bass -en breakcoremiddens. M2 oftewel Squaremeter is zijn meer ambientgetinte uitlaatklep. Of hij het met opzet doet, is niet duidelijk, maar om de één of andere reden alterneren zijn M2-releases tussen irritante kutplaten (14id1610 en War Of Sound) en platen die geboeid de oren doen spitsen (Kopyright Liberation,The Bitter End en deze Aswad). Tijdens de opnames van Aswad heeft hij naar eigen zeggen Lustmord ontdekt en dat is duidelijk te horen. Nooit klonk Squaremeter zo donker als in opener Sifer. Zijn typische handelsmerk van digitaal knip- en plakwerk (inclusief het overbodige gepiep) is grotendeels naar de achtergrond gedrukt ten voordele van een meer globaal ritmische aanpak. Een andere voor de hand liggende referentie is Muslimgauze, een impressie die nog versterkt wordt door de tracktitels (Tahat, Kefya, etc), het Arabisch schrift en de illustratie op de cd zelf. Daniel Myer is in EBM en electromiddens voornamelijk gekend als één van de producers achter het succesvolle Haujobb. De man heeft echter veel meer in zijn mars, getuige de uiteenlopende projecten waarop zijn naam kleeft: Hexer (drum n bass), Cleaner (EBM), G Flow en Architect. Al die invloeden en stijlen komen netjes en ongeforceerd samen op I Went Out Shopping To Get Some Noise. Tel daarbij flarden synthpop, Detroit techno, frenetieke breakbeats, epische ambient, industrial en de erfenis van Autechre en Richard D. James en het resultaat is een cd die in geen enkele elektronicacollectie mag ontbreken. Niets dan lof was er twee jaar geleden voor Science/Fiction (Hymen) van End. De cd liet toen al horen dat Charles Pierce de techniek om alle mogelijke geluidsbronnen te solderen tot één aliënerende collage prima beheerst. Het neurotische The Sounds Of Disaster is de overtreffende of overdrijvende, zo u wil- trap van dat album. Bedenk de meest uiteenlopende muzikale bouwstenen, kluts ze willekeurig door elkaar, vermenigvuldig dat met duizend en bestrooi dit rijkelijk met LSD en u heeft nog steeds geen idee met wat wij hier bedoelen. Hectische drum n bass, breakcore, maffe samples (onder andere uit Ace Of Spades van Motörhead), surf, geflipte fiftiestunes, sixtiespop, crooners, big bandmuziek, et cetera op een album en/of in een nummer? Jawel! Jason Forrest/Donna Summer meets The Residents meets Wiseblood . Of zoiets.