Er broeit weer wat in NYC post 9/11. Er was Black Dice, The Rapture, !!! en Out Hud. De volgende in het rijtje is het met veel bombarie gelanceerde Tv On The Radio, met voorsprong de knulligste groepsnaam van de nieuwe orde. Na een alom bejubelde debuut-ep met een a cappella cover van The Pixies – werd reikhalzend naar dit album uitgekeken. Huizen van vertrouwen als 4AD (Europa) en Touch & Go (Amerika) wisten de groep te strikken. Kernleden Tunde Adebimpe en David Andrew Sitek volgden filmschool en benaderen hun muziek als arthouse documentaires. Onderwerp is het wel en wee van de Afro-Amerikaanse intellectueel in een steeds nerveuzer wordende metropool. De soundtrack van dienst is redelijk uniek: een aparte concoctie van donkere psychedelica, lofi elektronica en vocale hoogstandjes. De meest accurate referentie is wellicht de weidse oceaanpop van AR Kane met Craig Wedren (Shudder To Think) achter de microfoon. Net zoals bij het even ambitieuze Xiu Xiu is het vooral de zang die de luisteraar bij de lurven neemt. De soepelgevooisde Adebimpe heeft kracht en bereik van een soulzanger maar een groove is nauwelijks te ontwaren. Wanneer de falset van gitarist Kyp Malone, Morrissey minus het flegmatieke drama, voor opvallende harmonieën zorgt, wordt regelmatig geflirt met de irritatiegrens. Soms zakt de cake in mekaar wegens gebrek aan ritmische variatie. Mits een efficiëntere risicospreiding en meer aandacht voor dynamiek hebben deze jongens een meesterwerk in de vingers.