Telefoon uit Jamaïca! Het Britse Blood and Fire-label is daar als heruitbrenger van reggae uit vooral de jaren 1970, wel aan gewend, maar toen de stem aan de andere kant zich bekend maakte, was er toch wel enige opwinding: Bernard Collins! ‘Satta Massa Gana’! De zanger van misschien wel het bekendste roots-nummer (welke reggaefan kent niet de regel There is a land, far, far away?) kwam met het idee om een heel album uit brengen met allemaal verschillende versies van ‘Satta Massa Gana’. Blood and Fire was uiteraard zeer geïnteresseerd, en stelde voor om ook nieuwe versies van deze klassieker op te (laten) nemen, onder supervisie van Collins. Het resultaat staat op ‘Tree Of Satta’: Prince Far-I, Dillinger en U-Roy krijgen gezelschap van onder meer Yami Bolo, Luciano, en Jah Mali, artiesten die nog niet eens geboren waren toen de Abyssinians in 1969 de eerste versie op vinyl zetten. Twintig keer hetzelfde nummer op één cd, het lijkt een zware luisterklus, maar dat is het niet: de versies zijn dermate verschillend (van roots tot dancehall en van dub tot ragga) dat de bewondering voor ‘Satta Massa Gana’ alleen maar toeneemt. Hoe noem je zoiets? Juist: een tijdloos nummer.