Het eerste nummer van Phantom Orchard, een duo-cd van Zeena Parkins en Ikue Mori, begint bijna lieflijk met romantische harpklanken. Daarachter klinken licht ontregelende elektronische geluiden.
Zeena Parkins en Ikue Mori, ze behoren al jaren tot de voorhoede van de nieuwe muziek in New York.
Parkins is van huis uit harpiste, maar heeft dat inderdaad lieflijke instrument met diverse uitbreidingen en de nodige elektronica veranderd in een apparaat waarmee duivelse klanken kunnen worden gegenereerd. En dat doet ze op deze cd volop. Naast exemplaren uit haar harpcollectie speelt ze op deze plaat ook piano en een oudje uit de elektronische muziek: de mellotron, waarmee van die prachtige (nep)orkestpartijen zijn te realiseren.
Mori, Japanse van achtergrond, maakte naam in New York als tegendraadse punkdrummer. Slagwerk bespeelt ze op Phantom Orchard niet. Als zovele anderen voor haar heeft ze haar heil gezocht in de laptop. En dat doet ze helemaal niet slecht.
Samen maken ze op Phantom Orchard moderne, aantrekkelijke, spannende, elektronische muziek. Lieflijk wordt het na het openingsnummer niet meer; de spanningsboog bevat nog wel plekken waarop de muziek rustiger klinkt, maar de opbouw is zodanig dat er voortdurend momenten zijn waarop de muzikale gekte van het duo tot verfijnde, wild kolkende, hoogtes wordt gebracht.