We schrokken laatst toen we hoorden dat de gezondheid van Aaron Funk te wensen overliet. Navraag leerde dat door dopegebruik in het verleden er nu de nodige contactjes los zitten in het hoofd van Venetian Snares. Daarom gaat Funk zo nu en dan tegen de vlakte en hebben de doktoren liever niet dat hij in het vliegtuig stapt. Wij hebben een wat dubbel gevoel. Venetian Snares zien is een traktatie, maar het is ook de bedoeling dat hij ons nog langer verblijdt met zijn vreemde geluidscadeautjes. Op Huge Chrome Cylinder Box Unfolding is Venetian een nieuw pad ingeslagen. Het vreselijk nerveuze en heavy breakcoregeratel is deels vervangen door melodie. Nu heeft de Canadees dat nog niet zo goed onder de knie als Planet Mu-labelgenootjes Richard D. James en Joseph Nothing, maar hij is alvast een stevige concurrent van zijn labelbaas. Wie had ooit gedacht ooit nog eens bijna tot rust te komen op muziek van Venetian Snares? Het kan zomaar bij het nummer Aaron. Gelukkig kan Funk nog genadeloos nerveus uithalen op een nummer als Chlorophyll en gloriëren op Ion Divoy. Maar het is dus anders op dit album, goed anders. Gaat Venetian het echt over een andere boeg gooien? Over een paar maanden komt vast een nieuw album uit, dan weten we meer. De Grote Wilde Innovator kunnen we voorlopig niet missen.