De creatieve hoogdagen van The Young Gods ooit nog omschreven als het Europese antwoord op Swans– dateren ondertussen al van de periode 1997-95 toen deze Zwitsers een aantal baanbrekende albums afleverden zoals het titelloze debuut (87), LEau Rouge (90), T.V. Sky (92) en Only Heaven uit 95. Platenmaatschappij PIAS bedankte hen vervolgens voor (niet) bewezen diensten waardoor de band op straat kwam te staan. Het duurde tot 2000 eer een nieuw album verscheen: het toepasselijk getittelde Second Chance op het kleine Intoxygène uit Parijs.
Tussendoor verscheen in 96 een album van Heaven Deconstruction, een instrumentaal experimenteel ambientzijproject en het is daarop dat Music For Artificial Clouds verder borduurt. Anno 2004 opteerden The Young Gods (Franz Treichler, Alain Monod en Bernard Trontin) bijgevolg voor een 100% soundscapegerichte aanpak en dat is toch even wennen. (www.intoxygene.com) Het Israelische (!) Vultures omschrijft zichtzelf als een industrial sound system massacre en met behulp van noisy elektronica, agressieve gitaarriffs en snoeiharde (break)beats creëert dit vijftal op het onderhoudende Great Discoveries & Plasma Ticks een sound die duidelijk is beïnvloed door Nine Inch Nails, The Young Gods, Atari Teenage Riot, Ministry, Stabbing Westward en Strapping Young Lad. Gezien hun afkomst geheel en al begrijpelijk.
(www.vulturesculture.com) Terence Fixmer, gereputeerd deejay en producer in zee met Douglas McCarthy, de energieke zanger en frontman van het tegenwoordig vaak geciteerde EBMduo Nitzer Ebb (1986-95): we hebben al vreemdere combinaties ontmoet. Van een opportunistische carrièrezet kunnen we Fixmer echter niet beschuldigen want de man heeft al heel wat op zijn curriculum vitae staan, zijnde een trits clubhits op Gigolo (Electrostatic, Body Pressure en Electric Vision), een succesvol album (Muscle Machine) en remixen voor onder meer Sven Väth, Dave Clarke en DJ Hell. Twee jaar geleden vroeg Mute hem om Nizer Ebb te remixen waarna Fixmer besliste om McCarthy te contacteren. Net zoals bij Nitzer Ebb destijds zijn de rollen duidelijk verdeeld, de werkterreinen afgebakend. Fixmer is verantwoordelijk voor de muziek; McCarthy tekent voor de typische zanglijnen waardoor we ons opnieuw in de tijd wanen met D.A.F., Die Krupps, Front 242 en uiteraard Nitzer Ebb zelf. De single bevat naast twee reguliere albumtracks drie remixen van Covenant, The Hacker en VNV Nation. (www.fixmermccarthy.com)
Vier jaar werkte Klangstabil (Maurizio Blanco en Boris May) aan Taking Nothing Seriously en in schril contrast met de ironische titel is het resultaat van die arbeid een (concept)cd die we best wél ernstig nemen. Met gederailleerde synthpop, infernale soundscapes, noise-errupties en beatgeoriënteerde electro als bouwstenen en aangevuld met gedreven vocalen en dito teksten is het duo er in geslaagd een uitermate gevarieerd, maar moeilijk te definiëren album af te leveren. Door die variatie en de expliciete emotionaliteit van nummers zoals Gloomy Day of Kill All Lifeforms is het zelfs onmogelijk om Taking Nothing Seriously te plaatsen binnen de ruime Ant-Zencatalogus. Het album opent verraderlijk toegankelijk met het knappe You May Start en eindigt verschroeiend met Kill All Lifeforms, tussendoor continu fluctuerend in sfeer en sound.