Toen we ergens midden jaren negentig zowat alles trachten te traceren wat uit Chicago kwam om het toenmalige nieuwe mekka voor eigenzinnige muziek te exploreren, botsten we op Upgrade & Afterlife van Gastr Del Sol (Jim O Rourke en David Grubbs). Het was geen gemakkelijke plaat (ietwat elitaire avant-garde voor doorzetters), maar het had wel iets. Op de opvolger Camoufleur verschoof hun muziek meer richting pop en rock; en deze plaat is tot op de dag van vandaag nog steeds een bescheiden meesterwerk. Een misschien wat ver gezochte inleiding, maar Grubbs’ nieuwe solo plaat sluit goed aan bij deze Camoufleur. A Guess At The Riddle is een knappe synthese van vooruitstrevendheid en tegendraadse popelementen. Daarnaast is het verleden van Grubbs prominent aanwezig in het post-hardcoregeluid van de hevigere gitaarstukken. Centraal staan Grubbs’ minimaal, efficiënt, pakkend gitaarspel en zijn opvallende stem. Je kan het moeilijk zingen noemen, maar zijn vocalen zijn niettemin goed verstaanbaar. Op het eerste gehoor zijn ze wat eentonig, maar als je goed luistert, hoor je dat hij veel emotie in zijn stem legt. Ondanks het niet-echt-zingen beïnvloedt hij de songs sterk met zijn zang lijnen. Verder speelt hij ook piano en is er de aanwezigheid van Nikos Veliotis, een celliste waarmee hij op toer gaat en die sterk verankerd zit in de improvisatiescène. Adam Pierce en drummer Thomas Belthom vervolledigen de line-up. Maar van alle gasten treedt het gehypte elektronicaduo Matmos het meest op de voorgrond. Kortom, een niet alledaagse mix die toch eindigt in een compacte plaat. Een album dat af is en zowel ruwe als gepolijste kanten heeft; rockt, sputtert en stottert en zowel songs als scapes bundelt. Een plaat die ontroert en vooruitstrevend is. Dat kunnen alleen grote meneren.