Hypo aka Anthony Keyeux heeft een vervolg gebreid op Karaoke A Cappella. Waar Karaoke A Cappella nog uitblonk in totaal van elkaar verschillende nummers, serveert Hypo ons hier een hyper heterogeen en hermetisch maar evenzeer eclectisch geheel. Een geheel dat ogenschijnlijk zeer chaotisch overkomt maar dat bij een nadere luisterbeurt toch zeer gestructureerd blijkt te zijn. Een structuur die opgebouwd is uit zeer verscheidene elementen als post-rock, elektronica maar vooral ook complex loze popmuziek.
Hypo lijkt samen met namen als v/vm of het µ-ziq label aan de grond te liggen van een nieuw soort elektronica. Invloeden uit pop of rock worden niet langer geschuwd. Ze lijken de elektronica te willen bevrijden van de overdreven serieus die er nu heerst met ironie en cynisme als wapens. Het is als een strijd tegen alle ongeschreven wetten van de elektronica. Op Random Veneziano levert dit een fris, bevrijdt, en vooral een anarchistisch geluid op. Een geluid dat bijna uitsluitend te vergelijken valt met namen uit de post-punk van twintig jaar geleden.