Jim White grossiert in salon-americana! Zijn bezetenheid getuigt meer van een prima gevoel voor market-placement dan van ware waanzin! Zulks riepen wij vroeger wel eens diep in een nacht die ons verder toch geen vrienden meer zou opleveren. Eenmalig én exclusief willen we onze excuses aanbieden want met Drill a Hole heeft White een plaat afgeleverd die ons uitermate positief verbaasd heeft. Het ingehouden doch zeer funky Combing My Hair In A Brand New Style is niet alleen qua titel veelbetekenend: de man heeft beslist dat het tijd werd voor zijn Grote Stap Voorwaarts en dat hij daarvoor minstens een klein leger nodig had. M. Ward, Marc Anthony Thompson (Chocolate Genius), Aimee Mann, Barenaked Ladies en Joe Henry: indrukwekkend lijstje, toch? De thematiek is getuige titels als That Girl From Brownsville Texas en If Jesus Drove A Motor Home bitter weinig veranderd, maar in plaats van morsige countryarrangementen krijgen we luxueuze, met allerlei vitaminen en jazz verrijkte Country Plus. Ook vocaal heeft White de teugels aangehaald: meestal horen we Gram Parsons die Emmylou Harris heeft ingeruild voor een stel behoorlijk interessante negerinnen. Girl From Brownsville Texas is een Howe Gelb-walsje met het arrangement dat Gelb doorgaans aan de fantasie van de getalenteerde luisteraar overlaat en If Jesus Drove A Motorhome laat vermoeden hoe hiphop zou klinken wanneer durf en dwarsfluiten als basiselementen van het genre erkend waren. Dat White op zijn gladste plaat voor het eerst écht gevaarlijk klinkt zal ook wel geen toeval zijn, zeker? Enige vlek op het album is de verwarde en behoorlijk ongeïnspireerde collage Alabama Chrome. De geduldige luisteraar krijgt er de mooie ghosttrack Land Called Home bovenop: gospel met electronisch vervormde stemmen die niets meer met de oude White te maken heeft, maar alles met het soort sterke wereldpop dat Paul Simon ooit heeft afgescheiden. Een heel erg goede plaat heet zoiets dan.