Ludo Maas, 19 jaar uit Breda laat zich in het elektronische circuit Multi-Panel noemen. Al is het vermelden van een genre wat voorbarig. Even goed had er indietronics of new folk in plaats van elektronica kunnen staan. Maas heeft van een aantal instrumenten de basis onder de knie maar is op geen enkel diep ingegaan. Uit zijn probeersels en meer, op de gitaar, bas en toetsen bouwt hij met een collage techniek en het opzetten van loops songs waar melodie en gevoel primeren. Het zijn gelaagde vrij drukke nummers volgepropt met de zelf ingespeelde stukken, samples, vervormde stemmen en elektronica. Maar de wat ingetogen akoestische gitaar beheerst toch de meeste songs vanwaar het toch vaak het stigma nieuwe folk of indietronics zal krijgen. Eigenlijk is Ludo Maas vooral een kind van zijn tijd, via de ouders nog de ambacht meegekregen van echt gespeelde muziek en zelf de mogelijkheden van pc en diverse tools ontdekt. Bij de Amsterdammer Willem Janssen, of Clemm, gaat het al iets duidelijker richting indietronics. Zijn vier nummers tellende EP is opgenomen in de slaapkamer. De buren zullen er echter zeker niet van wakker geworden zijn. Integendeel. Mijmerende muziekjes met ritmische elektronica, fluisterende vocalen en zalvende melodieën. Door de inbreng van veel vrienden klinken de nummers zeer gevarieerd. Zo kan hij beroep doen op een gitarist, drummer, vioolspeler en een zangeres. Twee jonge Nederlanders om in de gaten te houden. Als je het Belgische Rarefish collectief al wat volgt, deze cds sluiten hier goed bij aan.