Het label Spool Music pint zich niet vast op een of ander segment van de geïmproviseerde muziek, maar lost het hokjesprobleem op door verschillende reeksen tegelijk uit te bouwen. De vier schijfjes die hier aan de orde komen, geven een mooi staalkaartje van waar dit fascinerende label voor staat. De meest uitgebreide reeks heet Line en daar behoort de plaat van Rake Star toe. Some Ra is een liveopname van een concert dat deze zestienkoppige band gaf in Ottawa in april 2003. Deze uitgebreide bezetting, met veel blazers natuurlijk, leent zich uitstekend om een aantal tracks van Sun Ra te coveren en een aantal eigen, maar logischerwijze op Sun Ra geïnspireerd, nummers toe te voegen. Het resultaat is een epische plaat met lange tracks, boordevol variatie waarin zowel geëxperimenteerd, geïmproviseerd als geswingd wordt. Mede door het brede palet aan klankkleur slaagt de band erin de luisteraar voortdurend op het puntje van zijn zetel te houden. Het publiek is helemaal naar de achtergrond verwezen, zodat we daar thuis tenminste geen last van hebben. Bijna net zo goed als een originele Sun Ra-plaat. De andere reeksen zijn nog een stuk bescheidener qua omvang, maar kwalitatief moeten ze niet onderdoen. Shiurba, zowel componist als dirigent, heeft een octet rond zich verzameld om vijf van zijn gewelddadige gooi- en smijtcomposities op te nemen. De chaotisch aandoende geluidsstormen worden echter in goede banen geleid door de meesterlijke vocale capriolen van een tweetal stemkunstenaars, zijnde Lara Bruckmann en Morgan Guberman. Denk aan Frank Zappa in zijn periode van 200 Motels en dan beseft u meteen de intrinsieke waarde van deze cd. Zelden zon mooie jazzchaos gehoord. De Field-reeks omvat eerder electro-acoustische muziek. Hansen prutst met platenspelers en elektronica, Krakowiak met drumsamples en elektronica. Samen proberen ze hun apparatuur opnieuw uit te vinden middels een uitgebreid onderzoek van piepjes en kraakjes. In eerste instantie klinkt deze cd weinig vernieuwend, onze kamer thuis maakt soms gelijkaardig lawaai als hier op de eerste drie tracks. De afsluitende vierde track, die een klein half uur in beslag neemt, verwijst de rest van de cd meteen naar het hiernamaals. Hierop horen we waar we al een half uur op hebben gewacht: inventiviteit, variatie, speelsheid, ze kunnen het wel, maar het uit Toronto afkomstige duo heeft wat tijd nodig om op gang te komen. Smash en Teeny zijn Nilan Perera op geprepareerde elektrische gitaar, en Sarah Peebles op laptop en ontstemde sho, zijnde een Japans mondorgeltje. Samen vullen ze een dubbelcd die een overzicht biedt van hun muzikale exploten tot op heden. Het zijn veelal geïmproviseerde muzikale uitlatingen waarin spontaniteit een hoofdrol speelt. Veel omgevingsgeluiden en veel ingebeelde insecten die doorheen de nummers laveren, culminerend in Hummingbird Midnight waar gerenommeerd experimentalist John Butcher een toeterke komt placeren. Deze plaat vraagt dan wel heel wat inspanning van de luisteraar, maar de beloning komt er op het eind. En als toegift staat er nog een schitterend in beeld gebracht filmpje op, geregisseerd door Kaladar Kodex die de op geluid gebaseerde kalligrafie van Chung Gong Ha in beeld heeft gegoten.