We dachten aan Twin Peaks. Maar we weten niet meer of dat voor of na de ingenomen informatie was dat Wang Inc. graag een filmpje van David Lynch huurt. Doet er eigenlijk ook niet toe. We konden ons goed vinden in de beschrijving dat deze plaat eigenlijk een roadalbum is. Een roadmovie op muziek. Italiaan Bartolomeo Sailer liet zich inspireren door een lange trip die hij maakte en zet dat op heel aardige wijze om in muziek. Of het nu geroezemoes is of waterdruppels, Sailer weet er een puls uit te halen. Typische donkere minimale techno produceert de Italiaan die ook bij Sonig en Bip-Hop uitbracht. En met zijn zware basstromen en ijzingwekkende melodielijnen komt dat Lynch-sfeertje snel bovendrijven. We wanen ons in de auto op een onverlichte weg door het bos. Het is onduidelijk wat we om de hoek zullen aantreffen. De Loglady, Bob, of toch Laura? Woods Roads is een thriller in muziek. Maar dan wel een originele. Geen clichés, geen kolder, geen zwakke prestaties. Muziek die kippenvel oplevert, origineel uit de hoek komt en de oude angst voor het donkere bos ongezellig naar boven brengt. En het is net als met Lynch, Kubrick en Jarmusch, we willen niet kijken maar we doen het toch. Uiteindelijk geeft het meer voldoening dan de makkelijke kost.