Eén beeld, duizend woorden. Soms vertelt één zin de helft van het verhaal. What Time Does Your Train Leave Today? Zoeken we naar de symbolische betekenis, ontcijferen we de boodschap uit de ruimte of laten we alles zomaar gebeuren? De zender staat op ontvangen en we reizen door tijd en heelal. Gaston is een kwintet, vijf muzikanten die in andere gedaantes ook bij Taunus, Kinn en nog een trits andere nevenprojecten opduiken. Op hun eerste full lenght, hun debuut was een 10 inch, grossieren ze in twintig jaar postmuziek. De titel klopt. Het is de soundtrack bij een denkbeeldige treinreis. Golvende, ongrijpbare landschappen trekken voorbij, terwijl de drum soepel de maat tikt en een gitaarriedel de lucht wordt ingeblazen. In Dutch Schultz introduceren ze een trompet, trombone en tenorsax. Het heeft zin en het maakt het nummer sterker, beter. Hekla klopt omdat elk detail haast organisch zijn plaats zoekt en vindt. De halte staat op vijf en we zijn voor eeuwig een reiziger. Travelling by music het is een referentie die meer zegt dan twintig juiste groepsnamen. We horen een flard uit Luz en denken hardop aan State River Widening en aan de uitstekende catalogus van het Karate Joe label. De drum tikt in de maat en de baslijn stuwt alles vooruit. Ons doel is bekend. Het zomert in mijn hoofd. Een plaat lang is het weer vakantie.