Mensen die het goed met ons voor hebben, zeggen dat we ons met open ogen laten beduvelen en waarschuwen voor vetvlekken op ons glanzend wit blazoen. Toch houden we van Client. De combinatie van swingende old skool elektro, strakke uniformjurken, zwartlederen handschoentjes en voetenfetisjisme is nu eenmaal onweerstaanbaar. De kille blikken van Kate Holmes en Sarah Blackwood stralen de ultieme verveling uit terwijl ons in Im In It For The Money koudweg wordt meegedeeld dat ze voor het juiste prijsje wel eens op handen en knieën willen gaan zitten. Work hard. Why should I? Af en toe (One Day At A Time en The Chill Of October) wordt enige emotionele kwetsbaarheid tentoongespreid die sterk doet denken aan Sträwberry Switchbläde, de 80s adrenalinespuit voor de elektronische oud-strijder. Deze cd is afwisselender dan zijn voorganger en mocht rekenen op uitgebreide hand en spandiensten van volk van Depeche Mode, maar behalve de eerder genoemde tracks en het onvermijdelijke hitje Radio gaat het (nep) analoge kunstje van deze twee carrièrevrouwen vrij snel vervelen. Dubbele conclusie: onze midlifecrisis wenkt en in kleine dosissen knalt City als een rijzweep!