Deze cd werd begin dit jaar uitgebracht, maar heeft pas nu het vasteland bereikt. Het propvolle schijfje bevat de recentste composities van dit duo percussionisten. Ze zijn gespecialiseerd in het soort percussie-instrumenten die we in onze lagere schooltijd ook al eens in de muziekles mochten hanteren: cimbalen, gongen, belletjes, congas en xylofoon naast een hele resem exotischer aandoende ringedingetjes waaronder Senegalese drums, tabla, kidi en kagan. Het resultaat klinkt niet als een kakofonie van een stel lawaaierige schoolkinderen, maar varieert van ritualistisch aandoende excursies over drones tot jazzy melodietjes waarbij de herkomst van de geproduceerde geluiden niet te achterhalen valt. Bij elk nummer staat op het cd-hoesje netjes genoteerd welke percussie werd aangewend, maar het totaalgeluid is wat ons het meeste intrigeert. Telkens weer weet het duo te verrassen zonder in oeverloos geëxperimenteer te vervallen. My Bongo is meteen een stuk toegankelijker dan het Brad Dutz Percussion Quartet, waarbij de heren nog een stapje verder gaan: alleen recycleerbaar afval komt in aanmerking om als muziekinstrument te dienen. Uit te checken door hen die graag de bongo tegen de cimbaal gooien.