Drie heren uit verschillende hoeken van Engeland ontmoeten elkaar in de Londense muziekscène en besluiten om samen een groepje op te richten met als doel het creëren van het perfecte alternatieve poprockliedje. Na wat geharrewar met diverse platenmaatschappijen richten ze, op aanraden van een directe kennis, zelf een label op om hun debuutcd op de markt te gooien. Distributie vinden is geen probleem, promotie is zoals steeds een ander paar mouwen. Jammer eigenlijk, want een nummer als Living Idiot en het iets steviger uit de hoek komende Snowflake kunnen zo op onze nationale radio: catchy refrein, gitaarrifje dat blijft hangen en een aanstekelijke melodie. De aaibaarheidsfactor van de zanger is daarenboven katachtig. Onlangs uitgebreid tot een kwartet door toevoeging van een toetsenist om het livegeluid wat voller te laten klinken, zal dit groepje ongetwijfeld met zijn volgende plaat brokken maken in Britpopland. Op het vasteland houden we het net zo bescheiden als Own Little World nu nog is en spreken we van aangename poppy luisterliedjes met een meerwaarde. Professioneel op de band gezet, uitermate verzorgd hoesje en een bonusvideo voor het liedje Im disappearing, het is een hele traktatie. Het hoeft niet altijd vernieuwend of experimenteel te zijn. Perfect poprockplaatje voor een herfstige namiddag.