Gorge Trio knutselde drie jaar aan de tweeëntwintig miniatuurtjes (of eerder sketches) die samen hun nieuwe cd vormen. Nog steeds houden de drie heren van korte friemelgitaarnummertjes zoals ze dat eerder, met een extra bandlid weliswaar, deden in het lichtjes fantastische Colossamite. Gitaren, drums en wat elementaire elektronica zijn de ingrediënten die leiden tot aan Mark Ribots Shrek-project verwante muziekjes. Tegen elkaar opbotsende gitaarlijnen zijn zowat het handelsmerk van dit trio, dat net zo cool uit de hoek komt en tevens minstens zo dwars is als U.S.Maple. Van een band met leden die ook actief zijn in Deer Hoof, Flying Luttenbachers en Natural Dreamers hadden we niet minder verwacht. Moeilijke muziek voor makkelijke mensen, of was het omgekeerd? Point Line Plane, oorspronkelijk een duo maar inmiddels uitgebreid tot een trio, gebruikt drums en toetsen voor het creëren van een soort pop met weerhaakjes. De nummers klinken als een combinatie van Six Finger Satellite en Ex-Models, maar dan met een eighties-feel die vooral in de vocalen tot uitdrukking komt. Ze hebben een meer dan behoorlijke live-reputatie en beschouwen hun platen vooral als een introductie zonder dat die platen weergeven waar Point Line Plane echt voor staat. Dat is te merken aan de negen nummers die de plaat telt: het gros ervan stelt teleur en zal weinig tot geen potten breken. Vreemd, want Skin Graft is vooral een huis van vertrouwen wat weirde bands betreft. Als PLP ooit eens tot hier komt, gaan we ze live zeker eens uitchecken. Misschien kunnen ze ons dan wel overtuigen.