Watermeloenen vliegen als kogels om de oren bij de eerste glimp op DJ/Rupture’s solodebuut. Althans, dat verhaal vertelt de hoes. Geen mix deze keer, maar 16 professionele tracks die voornamelijk met songstructuur zijn opgebouwd. De broeierige en vertrouwde Rupture sfeer is aanwezig, aangevuld met violen, banjo’s en ander ‘ouds’. Startknop. Sociaal duister, een gedicht van Elizabeth Alexander over crackheads en het stadsleven in West-Philly. Het leven lacht je venijnig toe zoals de dreigende ambient op de achtergrond bevestigt. Op naar zonnige sferen waar Sister Nancy om meer olie vraagt. Letterlijk. Masseren of het zwarte goedje, madame? Reggae met een zware subtoon is onvermijdbaar en de aandacht is getrokken. Ok, voorzover zijn Philly en de Caraïben aangedaan. De kapersvlucht onder leiding van Jace Clayton’s anorak vervolgt zijn globale ghetto route: een druk djembe verblijf in Noord-Afrika, het volgen van vunzige Grime in London en het feesten op warme Reggaeton in Spanje. Een korte pitstop is nodig want het kraakt aan alle kanten, of was dat de glitchy hiphop die haperde? Even de crew voorstellen. De resterende service crew:Junior Cat, Arnaud Michniak (Programme), Wayne Lonesome en ex-Puppetmasta Max Turner. De co-piloten: Kit Clayton (geen familie), Kid606 en Ghislain Poirier. Oef, dat is achter de rug en de pauze kalmeert de gemoederen kort, totdat Eugene Robinson (Oxbow) hysterisch begint de schreeuwen op ruige flarden geluid. Bijna thuis. De wereldreis loopt ten einde, maar de honger naar meer is nog niet gestild. Nog een bord smeltkroes dan maar.