Opvolger van het internationaal bejubelde Oceanic uit 2002 en meteen al het tweede album voor Mike Pattons Ipecac. Voor de rest is er wezenlijk niets veranderd. Consolidatie dus, maar dat wordt gecompenseerd door ijzersterk materiaal. De majestueuze wall of sound van dit Amerikaanse vijftal is ondertussen voldoende gekend. Lange, sferische gitaardrones die op regelmatige tijdstippen exploderen in overdonderende orgieën van noise vormen nog steeds het typische handelsmerk van ISIS. Dit hebben ze overigens gemeen met Cult Of Luna, Mogwai, Swans in hun latere periode en natuurlijk de meesters Neurosis zelf. Door het van oorsprong al behoorlijk epische geluid nog meer open te trekken, is het niet meer mogelijk om ISIS als een hardcoreband te omschrijven. Ook het etiket metal kan niet meer op hen worden gekleefd. ISIS maakt post-hardcore net zoals pakweg Fugazi dat vroeger deed: onmiddellijk te herkennen en
nooit ondermaats. Wie van deze band maar niet genoeg kan krijgen, moet dringend op zoek gaan naar de transparante 12 inches op Robotic Empire met daarop remixen van onder andere James Plotkin (Khanate), Tim Hecker, Justin Broadrick (Godflesh, Jesu), Mike Patton en Thomas Köner (Porter Ricks).