Caesar Romero is het meest recente project van D.A.Jones, die ooit een van de oprichters was van Rancho Diablo. Dat was een onvoorspelbaar en chaotisch stel eigengereide individuen die in de periode 1993-1996 deel uitmaakte van een sublabel van Mute. Berucht voor hun destructieve performances explodeerde de band in 1996, waarna Jones aan de slag ging met de cult theaterbende The Dragon Ladies. Ze creëerden in 1997 een op de fabel Blauwbaard gebaseerd theaterstuk, dat meer weg had van een groteske burleske dan van stereotiep theater. De oorspronkelijk op slechts honderd exemplaren verschenen soundtrack voor dat stuk is nu heruitgebracht in de vorm van een mooi uitgegeven 3inch schijfje. De opnames werden opnieuw gemixt en van tijdsstof ontdaan en klinken daardoor des te krachtiger. Denk aan het vroege werk van The Residents die in de clinch gaan met Pierre Bastien of Pascal Comelade. Een hebbedingetje van formaat. Sinds 1997 houdt Jones zich voornamelijk bezig met het schrijven van soundtracks voor film en tv, maar ook los van beeldmateriaal knutselt de man nachtelijke soundscapes ineen. Matamoros is grotendeels een solowerk, maar Terry Edwards (saxofonist bij Gallon Drunk) krijgt wel een glansrol toebedeeld in het zwoele Violet Rose. De plaat klinkt als de begeleidende muziek bij een nachtelijke kroegentocht waarin schaars geklede deernes een prominente rol spelen. B-films, exotische drankjes en Latijnse cabaretdanseressen vormen een ideale achtergrond. Donker en macaber melodrama voor de film van het nachtelijke leven van een donkere grootstad. Het brein van deze gedementeerde zoon van Esquivel heeft zijn beste hersencelletje voorgezet.