Weinig verrassingen hier, maar het in Berlijn woonachtige Electrocute is perfect geknipt voor bijvoorbeeld Peaches, Chicks On Speed, Cobra killer of Stereo Total-fans. Daar schaar ik me (zeker in het geval van Chicks On Speed) ook onder, maar Nicole Morier en Mia von Matt missen wel de originaliteit van de Chicks. Electrocute is meer punky ook, en leent verder flink van jaren zestig meisjesgroepen, garagerock en rockabilly. De twee dames hebben ongelooflijk veel plezier; en als er al retromuziek gemaakt moet worden, dan kunnen vrouwen dat beter doen dan mannen die al snel meters- en metersdiep in de valkuil van de rockclichés vallen. Electrocute maakt van de beperking daarentegen een uitdaging, en zit nergens mee (Nobody Likes Us). De teksten zijn bij vlagen grappig (He looks a bit like Elvis after 1974) en de titels (h)eerlijk en recht voor de dames hun seksuele raap (Blow It, Venus Fly Trap, Cops Copulating). Live is het ongetwijfeld, met de ritmebox lekker gemakkelijk doordenderend, een heerlijke verkleed- en springpartij. Electropop in optimo forma; en het is toch ook nooit de bedoeling (geweest) van dit genre om tijdloze muziek te maken? Fun Is A Floppy Bitch!