L.E.A.K. is wellicht het bekendst om het album The Old Teahouse dat via Cold Meat Industry in 2001 de trommelvliezen terroriseerde. De een kwartier durende, ongetitelde track op deze splitcd is nog maar eens een bewijs van de nachtmerrieachtige muziek waar L.E.A.K. een meester in is. Verontrustend en mooi tegelijk, ritualistische muziek voor gedenigreerde varkens. Lustige Elektro-Akustische Klänge, het is een afkorting als een ander. Kosmophon pleegt experimentele elektronische muziek en is het pseudoniem van Caesar Romero, die een geheel ander gezicht laat zien dan we van hem kenden. Zwaar leunend op ritmisch beukwerk krijgen we hypnotiserende analoge electronoise over ons heen gekieperd. Pleasure through pain. Negru Voda, het project van Peter Nyström, verglijdt van ritualistisch verschroeiende beukritmes naar sfeervolle soundscapes en terug. Donkere ambient die wat weg heeft van een soundtrack voor een kerkhofwandeling of als geluidsbron tijdens geologisch onderzoek in de diepste krochten van een verlaten mijn. Het zijn sferen en geluiden die ons doen denken aan het beste werk van Lustmord (Heresy bijvoorbeeld). Alleen voor mensen die niets moeten hebben van light-versies. Ook het schijfje van Akala is geen voer voor K3-adepten, maar dat zijn we van dit Zweedse label inmiddels gewoon. Transmigratie is het centrale thema van het werk van deze uit Litouwen afkomstige multimediakunstenaar. Drie lange repetitieve noisestukken met een licht psychedelische insteek en duivels aandoende vocalen die refereren aan oldschool-industrial staan er op The End Of The Beginning. Old school die de jonge gastjes die Akala kennen als een Britse rapper een ferme loer zal draaien. Ze zijn gewaarschuwd.