In een allitererende bui kunnen we deze Canadese resident omschrijven als de Dreunende Dromer of de Dichtende Droner (Studio Vandersteen, werf ons aan, nu!). Als Baker niet met poëzie bezig is, laat hij gitaren vibreren, zowel in ARC als solo. Op deze cd met de slecht bekkende naam, worden live gitaarklanken in de studio gemanipuleerd tot nieuwe composities. Ondanks de veelgebruikte filtertechniek, ziet Baker er op toe dat de organische klank behouden blijft, waardoor zijn gedreun een positieve, melodische en meditatieve sfeer uitstraalt. Wie de ondergrondse gitaarspiralen van bijvoorbeeld Troum te duister vindt, raden we aan om samen met Aidan Baker aan de oppervlakte te blijven. De schaduwkant van Baker wordt immers geventileerd via zijn nevenproject Nadja.