Uitglijden over dromen, je hoofd stoten aan de realiteit. Vallen, opstaan en gaan liggen. Ogen sluiten, weg. Waarom? ‘Because Trees Can Fly’. Maar alleen in de droomwereld van het Deense Lampshade (Google levert ook een Nederlandse Lampshade op) want als je bomen ziet vliegen dan weet je dat je droomt. Je proeft verdriet maar je lacht met een grijns, het puntje van je neus is koud maar je tenen warm. In de verte wakkert een vlam aan, een explosie volgt. Op de muur aan de overkant staat Mogwai was hier. Dan grijpt een stem je die je ruggegraat doet sidderen. Zacht, lief, breekbaar. Je denkt aan Björk, herinneringen aan ‘Debut’. Later vertelt ze dat ze Rebekkamarie heet, je schudt haar hand, ze wil lachen maar het lukt haar niet. Met een verlegen blik vang je de traan op die uit haar ooghoek rolt. Je praat over Explosions In The Sky en Do Make Say Think terwijl zij zingt alsof het haar laatste kans is om de mensheid van haar aanwezigheid te overtuigen. Hoe wil je de avond doorbrengen? Er is vuurwerk, emotie, er is intimiteit en warmte. Je wilt het allemaal en zo geschiedde. Je ogen openen, het is koud maar niet vervelend. Naast je ligt een lichtgele hoes. ‘Because Trees Can Fly’. Je droomde, toch?