Als er iets de hipheid van de Duitse hoofdstad belichaamt dan is dat het platenlabel Kitty-Yo. Wanneer Berlijn in 1994 de eerste contouren begint te vertonen van het episch kunstcentrum van het Europees vasteland opent Kitty-Yo de deuren. Het label onderscheidt zich van stadsgenoten als Raster-Noton, ~scape en City Centre Offices door een veelzijdige, brede en vooral ruim toegankelijke catalogus. Zelfs de elektronicaleek kan goed uit de voeten met het Kitty-Yo-geluid. Cd nummer twee van de feestelijke verzamelaar laat goed horen wat er bij Kitty-Yo de laatste tien jaar zoal in het bubbeltjesplastic richting luisteraar is gepost. Peaches & Gonzales, Tarwater, Sex in Dallas, Rechenzentrum en To Rococo Rot bijvoorbeeld. Geen klankexperimenten maar popliedjes op Berlijns elektronische leest geschoeid. Cd nummer één laat horen wat Kitty-Yo in 2005 voor ons in petto heeft: Richard Davis (de Swayzak-reserve), Spyritual, Jay Haze en Maximilian Hecker. Om het jublieum compleet te maken zijn er wat exclusiefjes bijgevoegd van Sex in Dallas, Rhythm King And Her Friends, Raz Ohara en Jimi Tenor. Als dit is wat Berlijn te bieden heeft, dan blijft het daar nog wel even druk met kunstenaars. Dit wil je namelijk als eerste horen.