Het Australisch/Amerikaanse Clogs houdt het midden tussen een klassiek ensemble, een jazzgezelschap, een traditionele Oosterse band en een postrockband. Dan kun je veel kanten op, maar de manier waarop Clogs erin slaagt die variaties te laten samensmelten in één vloeiend en magisch geheel is bewonderenswaardig. Om maar eens een eufemisme te gebruiken. Onder leiding van violist Padma Newsome en met behulp van de cellist Erik Friedlander produceert dit viertal een meeslepende melancholische wereld vol Oosterse ritmes en onconventionele structuren. Het sombere vioolspel op opener Ananda Lahari is slechts het begin. Met Pencil Stick komen we pas echt in de wereld van Clogs en Stick Music. Er wordt subtiel aan de snaren geplukt, terwijl een aarzelende viool langzaam opdoemt en samen met dubbende percussie een sterke wierooklucht veroorzaakt. Sticks & Nails doet denken aan John Cages The Perilous Night (For Prepared Piano) met zijn schijnbaar willekeurig gepluk en getrek aan snaren. Tijdens het korte, maar zeer sfeervolle Lady Go zijn zelfs mannelijke en vrouwelijke vocalen te horen. De meest stemmige en meeslepende stukken zijn River Stick en het trieste My Mister Neverending Bliss. Donkere vioolklanken vormen een melancholische optocht van droeve gezichten terwijl een akoestische gitaar een structuur probeert neer te leggen in de vorm van een losse melodie waarlangs de viool zijn opmars maakt naar een subtiele climax. Momenten waarop de viool met behulp van violiste Jennifer Choi (John Zorns band) en de cello van Friedlander de voorgrond opeisen, is ‘Stick Music’ op zijn sterkst. Een zorgvuldig geproduceerd werkje dat liefhebbers van John Cage, Steve Reich, Arvo Pärt en Rachels zeker niet teleur zal stellen!