De oren worden bij ons bergtopgewijs gespitst bij elektronische dansmuziek uit Zwitserland, want de scene is er bijzonder vruchtbaar. Vanuit Genève kwam eind vorig jaar als prettige verrassing – helaas zonder strik – een verzamelaar van Imploz, een naam die een interessante landing dekt van onder meer partyorganisatoren, labeltjes, mediacollectieven en een boekingsagentschap. De tracks op de cd zijn alleszins meer dansbaar dan vele van de 12inches van Imploz; desalniettemin zitten we hier in graag bezochte sferen vol deep techno, minimale krakers en klikkers, en sonore ruimtereizen. Zelf hadden we Robertos zalige ambient openingsnummer achteraan geplaatst, want nu word je genadeloos gedwongen meteen te gaan trippen. Want als paddos in chipvorm bestonden, zou dit het auditieve effect zijn. An Area van Chaton/ Hopen is dan weer minimaal, donker, dubby en met een gedreven beat – pills in space als het ware. Agnès levert warme deephouse die je misschien wil bewaren voor late, intieme momenten. Het gaat hier trouwens om een kerel die als pseudoniem de naam van een meisje dat hij in Stockholm ontmoette, gebruikt – iets wat wij uit veiligheidsoverwegingen zelf niet zouden doen. Verder is de bijdrage van Crowdpleaser vermeldenswaardig: een Imploz anthem vol housey clicks, hoewel mijn buurman in de sofa het clicky house vindt. Maar over zowel Introspection van Quenum/ Andrès en Ben Larsens Mellowtone zijn we het beiden eens, dit zijn Zwitsers efficiënte middelen om een feest te laten Euh, daar hadden we bijna exploderen geschreven!