We hebben het Italiaanse label Dsprecords ontdekt toen Janek Schaefer er Cold Storage op uitbracht. Schaefer maakte opnames van koelruimtes en verwerkte die tot een intrigerende geluidscollega. Het samenspel tussen geluid en beeld is de grote fascinatie van de mensen achter Dsprecords. Het getuigt van een grote verbeeldingskracht en het houdt hen scherp. Kijken is luisteren en luisteren is kijken. Martux_M intrigeert me het meest. Minimale geluidsgolven en uitgebeende ritmes, denk Raster-Noton, krijgen gestaag vorm. Een abstracte skyline tekent zich scherp af tegen een wazige achtergrond. Maurizio Martusciello werkt als audiovisueel artiest rond themas als oorlog en vrede, vuur en water en warmte en koude. Hij zoekt bewust naar de spanning in de tegenstellingen en binnen die beperkte ruimte experimenteert hij voluit. Pirandelo kiest in het openingsnummer voor een meer toegankelijke aanpak, maar glijdt zacht, zelfzeker de andere richting uit. Hun digitale geluid gijzelt de analoge klanken, gebroken elektronica en glitch voeren de boventoon. In Life Could Be Beauty Enough drijft een fluittoon boven. Alles is in harmonie, luisteren is kijken en kijken is luisteren.