Er is niks tegen een beetje goede herrie, is het motto van een bevriende muziekprogrammeur. Ik kan daar een flink eind in meegaan. Ook ik mag graag luisteren naar een beetje goed herrie. Een goed voorbeeld van kwalitatief hoogstaande herrie brengt het elektronica-collectief MIMEO (kort voor Music In Movement Electronic Orchestra) op de driedubbel-cd Lifting Concrete Lightly. De drie cds bevatten muziek opgenomen Live at the Serpentine Gallery Pavilion 2003 designed by Oscar Niemeyer.
De muziek op deze box rangeert van teringherrie, tot lieflijke verstilde momenten waarop voorzichtig geknetter en geruis de luisteraar bij de les houdt. Maar zelfs tijdens de meest extreme momenten blijft de muziek laten we die herrie gemakshalve toch maar muziek blijven noemen- acceptabel. Heel wat anders dan het live-optreden, dat ik vorig jaar van MIMEO bijwoonde in de Amsterdamse poptempel Paradiso. Daar resulteerde de collectieve improvisatie meestentijds in richtingloze excursies, die mij uiteindelijk een enorme koppijn bezorgde. Bij Lifting Concrete Lightly, die ik toch ook bij een redelijk hoog volume beluister, heb ik dat niet.
Hoe dat komt? Wellicht door de aanwezigheid in Londen en de afwezigheid in Amsterdam- van Keith Rowe (op table guitar en stomp pedals), die vaak een sturende factor in het collectief is. Op Lifting Concrete Lightly bestaat het collectief verder uit Phil Durrant, Cor Fuhler, Thomas Lehn, Kaffe Matthews (hier officiëel de dirigent van het geheel; ook aanwezig in Amsterdam!), Jerome Noetinger, Gert-Jan Prins, Peter Rehberg, Marcus Schmickler en Rafael Toral. Zij bespelen instrumenten als elektronische en akoestische keyboards, en analoge en digitale elektronica, zoals laptops, radio, tv, computer en theremin.
Voor liefhebbers van moderne elektronische muziek is MIMEOs Lifting Concrete Lightly een absolute must. De box kan worden besteld bij de Serpentine Gallery en kost ongeveer £12,- .