Een warm zomers briesje streelt mijn gezicht. Een laatste keer rekken we ons nog eens uit in het lange sappige groene gras en wrijven de laatste slaap uit onze ogen. De eenvoudige melodieën van Nagisa Ni Te doen bloeiende veldbloemen heen en weer wiegen. Een kleurrijk palet waarboven sloom de onvaste stemmen van Shinju Shibayama en Masako Takeda zweven. Dit duo uit Osaka mengt Amerikaanse psych-folk uit de jaren zestig en zeventig waarbij een naïve lofi esthetiek overheerst. Geen wereldschokkende dingen maar wel een verzameling beklijvende simpele akoestische liedjes die aanzetten tot dagdromen.