Op de cd Sirocco gooit deze bevlogen performer het eens over een andere boeg. Of toch niet? In elk geval blijft Menche voor hersenknedende dreunmuziek zorgen, maar deze warme westenwind is tot stand gekomen met ongewoon bronnenmateriaal. In plaats van de gebruikelijke organische instrumenten (een elektrisch gestimuleerde thorax bijvoorbeeld) ter hand te nemen, gaat Menche gewoon klanken lenen bij gereputeerde collegae als Asmus Tietchens, John Duncan, Merzbow en vele anderen. Het resultaat is één lange trip die constant van klankkleur verandert. Tussen twee muren van gecontroleerde noise, wervelen aangename en onaangename drones, gemanipuleerde geluidsexperimenten (horen we daar een vervormde schoolbel) en pure elektriciteit. Ook Merzbow dwingt ons met zijn nieuwe (zou de man ooit slapen) cd tot het innemen van een horizontale positie, middels drie marathontracks die niet toevallig Mantra heten. De eindeloze diepe basloops en dubritmes mikken vooral op de onderste lichaamshelft, terwijl onderdrukte noise en verknipte concrete geluiden (die heerlijke ratels) ook het hoofd in beweging zullen zetten. Er landt een duif op het vibrerende hoofd van Boeddha en ze hoort (voelt) dat het er goed vertoeven is.