Van op een bergtop in Noord-Carolina maakt Mark Davis woudrituelen met dreunende ambient, keelzangen, onderhuidse melodieën, stemsamples en percussie. Zijn muziek is het resultaat van een eenzame studie van de wereldgodsdiensten. Door het gebruik van vooral ijle en zachte klanken, komt de positieve muziek van Omenya beter tot haar recht in witte meditaties dan in zwarte bezweringen, al horen we af en toe ook een kwaadaardige dissonant. De beginjaren van Zoviet*France en Rapoon worden het vaakst geciteerd als inspiratiebron, maar ook de Amerikaanse rituele scène rond Life Garden en Voice Of Eye heeft duidelijke sporen nagelaten.