Can You Hear My Call ?

Stendeck is het éénmansproject van de uit Lugano, Zwitserland afkomstige multi-instrumentalist Alessandro Zampieri die ons elektronisch verwent met zijn ingetogen soundtrack voor verstilling en onthaasting. Een hemelse piano-intro verleidt tot aandachtig luisteren waarna verknipte beats ten tonele verschijnen om ons finaal het Stendeck-verhaaltje binnen te loodsen. Ambient, ondansbare beats en fragmentarische noiseflarden worden gevlochten tot een filmisch aandoende score. De man werkte reeds mee aan de kortfilm ‘The Bridge’ van Gaston Dupuy, dus deze invalshoek is Zampieri niet vreemd. Mike Wells van het beter bekende Gridlock leidde Stendeck’s ideeënovervloed in de juiste banen. De twee vormen een perfecte combinatie want ook het Amerikaanse Gridlock switchte tussen trage en snelle, aan techno verwante ritmes, aan industrial verwante noise en etherisch aandoende klanktapijten. De in 1977 geboren Zampieri begon reeds heel jong piano te spelen, en het is net zijn door de jaren heen verworven virtuositeit op dit instrument die zijn muziek onderscheidt van de meeste electronauten. ‘Can You Hear My Call?’: een puik plaatje voor fans van intelligente, downtempo elektronica. (www.stendeck.com) ‘Lahva’ is het nieuwe, twintig minuten durende werkstuk van de Portugees Fernando Cerqueira aka Rasal.Asad. ‘Anomia’ staat voor sferische ambient, het soort etherische muziek dat geschikt is voor een reis door donkere grotten waar het enige licht afkomstig is van de weerschijn van een zaklamp op fluorescentie uitstralende, kleurloze zwammen. Fernando laat veel ruimte tussen de tonen, proberend de ruimte tussen de sterren in de ruimte te verklanken. Rasal.Asad is trouwens een term uit de Arabische astrologie, waardoor de verwijzing naar het heelal evident is. Sereen en meditatief tegelijk. De kortere duur van zijn vroeger werk liet echte inleving niet toe, deze keer is het raak. Space and beyond, far beyond. De man runt naast het maken van eigen platen samen met Luis Seixas van Sci-Fi Industries het aan experimentele elektronica gewijde Thisco-label. De drie artiesten op de compilatie ‘Symptom Of Thisease’ tonen aan dat ook binnen het ambientsegment nog interessante en diverse muziek kan worden gemaakt. Bio is de Portugees Samuel Jeronimo die zijn track gebruikt om een afgewerkte soundtrack voor een avant-gardistische kortfilm neer te zetten. Windbelletjes en gongen domineren het nummer, terwijl nachtelijke insectengeluiden en een sporadisch opduikende stemsample de opgeroepen sfeer verdiepen. Plots duiken stuiterende beats op die al even snel weer verdwijnen. Bio introduceert zo een waaier aan geluiden binnen zijn track die al snel een intrigerende geluidssculptuur wordt. De Italiaan Eugenio Maggi houdt het met zijn project Cria Cuervos een stuk bescheidener en eentoniger. Friemelelectronica die de grenzen van de stilte opzoekt, meanderend tussen meer of minder prominente bastonen, mee deinend met een kalme zee. De cd wordt afgesloten met drie nummers van The Beautiful Shizophonic. De Portugees Jorge Mantas, die achter deze schuilnaam zit, tast diverse ambientpaden af. Weinig verrassende ambientdrones wisselen af met gruizige noise en machinegeluiden. Afsluitend nummer ‘Girl In Ecstatic Peace’ steekt er boven uit met zijn diepe subsonische bassen die de ondertoon vormen. Onverwacht divers biedt deze bescheiden compilatie een staalkaartje van zuiders vernuft. (www.thisco.net) ‘Les Diaboliques’ is het eerste volledige album van des Esseintes, het op afbraak gerichte project van Magnus Sundstrom. De man is wellicht beter bekend als The Protagonist of als labelbaas van Fin De Siècle Media. De zes tracks op dit album zijn gebaseerd op kortverhalen van J. Barbey d’Aurevilly. Katarina Flakierska vertelt op een sinistere toon de vervreemdende teksten op de industriële ritmes van ‘Discontinued’ en ‘Proclamation’. Gemechaniseerde percussie, verpulverende noise en verschroeiende synths roepen een existentieel destructieve sfeer op. De donkerste kant van de mens, die wordt opgeroepen middels hypnotiserende old school industrial, zal fans van het vroege werk van zowel SPK als Test Dept. euforisch maken. Magnus mag dan minder vernieuwend te werk gaan dan een aantal van zijn makkers waarvan hij platen op zijn label uitbrengt, effectief is zijn muziek wel.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!