Muziek maken wars van alle trends, het is niet iedereen gegeven. Ook Starfighter slaat de bal mis, al beweren ze zelf van niet. Hun tweede worp ‘Orion’ is veeleer een amalgaam van alle bands die hip zijn. Op het openingsnummer ‘Theme’ klinken ze als The Queens Of The Stone Age en Eagles Of Death Metal. Het album belooft een stevig rockalbum te worden met sterke powerrifs, maar enkele minuten later ruimen de overstuurde rockgitaren plaats voor poppy gitaarriedeltjes die perfect in het kraam van Orange Black of The Thrills passen. Op Orion heb je dan ook het gevoel dat er een lijn ontbreekt, dat je naar een compilatie van losse nummers aan het luisteren bent. Toegegeven, op de plaat staan lekker in het oor liggende nummers. ‘#1 Today’ is bijvoorbeeld een nummer waar je niet stil bij kan blijven zitten en de single ‘Tired’ raast als een plaatselijke orkaan door je hoofd. De meeste nummers slagen er niet in om de middelmaat te overstijgen en halverwege de cd heb je het wel gehad.