Droompop uit Noorwegen, Dharma handelt erin en doet dat met succes. Op dit debuut raken ze bij vlagen de ijzige sferen die Blonde Redhead neerzette op ‘Misery Is a Butterfly’. Skeleton Sings had niet misstaan op dat laatste album van de tot droompop geconverteerde noiserockers uit New York. Net zoals hun dromende Zweedse collegas van Radio Dept. weet Dharma shoegaze-invloeden om te zetten in lekkere popnummers. Irresistable is een klapper van een popliedje, pompende drums en een frisse gitaarmelodie begeleiden de meeslepende vocalen van Ole, een sprankelend begin. Zo sprankelend dat dit niveau bijna niet meer geëvenaard wordt al komen nummers als Dont Forget Me en Saturdays dicht in de buurt. Frisse pop uit het evenzo frisse Noorwegen. Als de rest van Europa eenmaal aanhaakt kan het snel gaan en misschien staan ze dan volgend jaar zomer zelfs op een aantal leuke, kleine zomerfestivals in Nederland en België. Het is ze zeker gegund.