Het Hamburgse Dekorder label van ,b>Marc Richter is een zeldzame zonderling in de rangen van electronica labels qua release formaatjes. Welkom in het numerieke tijdperk en men telt vooral miniscule 3″ plastieken en 10″ zwarte groeven in een katalogus waar status quo afmetingen welhaast ontbreken. Verzamelverslaafden hebben er alvast een gat in de hand bij gekregen. Vanuit de bossen rond de alternatieve nederzetting Christiania komt de Deen Voks aangesjokt. Staak uw verwachtingen van Scandinavische folk of andere psychedelica in het bekende jasje, want digitale instrumenten worden hier besmeerd met videogame geluiden. Piep, krak en twiet bepalen de soundtrack. Het is beslist geen toeval dat deze vingervlugge tovenaar tot de kompanen van Goodiepal en consorten behoort en ook dezelfde geluidsfilosofie verkondigt. Bit om bit, pixel om pixel. Het glitch-geloof heeft u lief en deze gospel brengt zalving. De gospel die de Braziliaan Un Caddie Renverse dans l’Herbe introduceert, is van een andere geluidsmissie die meer het lichtende pad van landgenoot Victor Gama volgt. Hier wisselen wereldrijke instrumenten elkaar af met field recordings, minimale structuren en ritmes. Het is het nieuwsgierig raden naar de geografische origines van deze smeltkroes die vooral Aziatische en Afro invloeden bevat. De expeditie van ethnomusicologen komt tot de conclusie dat de gamelan stijl overheerst, maar dan niet in de standaard uitvoering van Bali of Java. Misschien dat men ooit dat ene verborgen eiland tussen Azië en Zuid Amerika zal ontdekken, maar tot die tijd is de zoektocht even ten einde. Koester deze ongebruikelijke drie’tjes uit het noordelijke stadsmeer.